.png)
.png)
_burned.png)
%2020_07-30_12_2020%20(24).png)
W polskich warunkach zimowy okres przygotowawczy daje trenerom ogromne możliwości działania. Umiejętne zarządzanie dostępnymi zasobami, poparte merytoryczną wiedzą treningową pozwala dopracować wiele elementów, które mają składać się na obraz naszej drużyny w rundzie wiosennej. Mamy czas na dopracowanie i rozwój działań modelowych indywidualnie, formacyjne i zespołowo, lepsze zgranie zespołu, dokonania korekt kadrowych, wyrównanie poziomów sprawności oraz solidne przygotowanie kondycyjne drużyny. Aby efektywnie wykorzystać ten okres, warto mieć na niego pomysł i dostosować go do swoich warunków i zasobów. W ostatniej części tego artykułu pokarzę i omówię każdy mikrocykl treningowy w 3 ligowym KS Wiązownica.
Pierwszą część artykułu znajdziesz tutaj! - PRE-SEASON - WPROWADZENIE Drugą część artykułu znajdziesz tutaj! -OFF-SEASON
CONTENT:
ELEMENTY TRENINGU KONDYCYJNEGO
Gry kondycyjne
Biegi Recovery Run (MAS)
Piłkarskie Sprinty
Ćwiczenia SAQ - Speed, Agility, Qiuckness
OGOLNA KONCEPCJA I ZAŁOŻENIA
Planując zimowy okres przygotowawczy, chciałem mocno podkreślać charakter i sposób naszej gry w każdym środku treningowym. Intensywność, decyzyjność i szybkość były kluczowym obszarem przygotowania drużyny do sezonu. Dlatego też szeroko rozumiana szybkość (a więc i moc) była kluczowym obszarem, który nadal chciałem rozwijać. Cały proces planowania przedstawiłem w pierwszej częścii artykułu (czytaj tutaj) .
Cały okres przygotowawczy obejmował 7 tygodni oraz 1 tydzień przed pierwszym meczem ligowym. W tym okresie zespół rozegrał 8 gier kontrolnych.
Mikrocykle treningowe zostały pogrupowane w dwutygodniowe bloki:
Okres przygotowania ogólnego
BLOK 1 POJEMNOŚCIOWY - ekstensywny - praca kondycyjna w systemie tlenowy
charakter: ekstensywny (system tlenowy) 11v11 / 8v8
trening siłowy: siła funkcjonalna (hipertrofia)
obciążenia treningowe: 70-80%
BLOK 2 MIESZANY - intensywny - praca kondycyjna w systemie glikolitycznym
okres przygotowania specjalistycznego
charakter: intensywny (system glikolityczny) 5v5 / 6v6
trening siłowy: siła maks. / moc
obciążenia treningowe: 85-90%
Okres przygotowania specjalnego
BLOK 3 INTENSYWNY - ekstensywny interwałowy - praca kondycyjna w systemie fosfagenowym
charakter: ekstensywny interwałowy (system fosfagenowy) 4v4 / 3v3
trening siłowy: siła funkcjonalna (hipertrofia)
obciążenia treningowe: 90 - 100%
Okres tapperingu / Bezpośrednie przygotowanie do startu
BLOK 4 REGENERACYJNO EKSPLOZYWNY - ekstensywny - praca kondycyjna w systemie tlenowym
okres bezpośredniego przygotowania startowego
charakter: ekstensywny (system tlenowy) 11v11 / 8v8
trening siłowy: siła funkcjonalna (hipertrofia)
obciążenia treningowe: 80-90%
ELEMENTY TRENINGU KONDYCYJNEGO
Przyjąłem budowę okresu przygotowawczego, opartą na 6 tygodniowym cyklu, bazując na koncepcji periodyzacji treningu wg. Raymonda Verheijena.
Gry kondycyjne
Metodyczna progresja wymagań w środkach treningowych zmusza piłkarzy do przesuwania swoich granic. Gra w piłkę nożną na najwyższym poziomie wymaga lepszych akcji i większej liczby działań na minutę, przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości i ilości akcji przez 90 minut.
Sugestia, że gry na małych boiskach (SSG) lub precyzyjniej zwane grami kondycyjnymi, mogą symulować obciążenia fizjologiczne i intensywność rzeczywistej gry meczowej, a jednocześnie rozwijać sprawność techniczną i taktyczną, doprowadziła do ich popularności jako metody treningowej. Potencjał zwiększenia wydolności tlenowej graczy poprzez ruchy związane z grą, w tym zaangażowanie piłki, może zwiększyć motywację wszystkich osób zaangażowanych w rozwój profesjonalnych piłkarzy. Dlatego też zalety stosowania SSG zamiast ogólnych „tradycyjnych” metod treningowych, takich jak trening interwałowy lub ciągły bieg, są dość oczywiste. Manipulowanie rozmiarem boiska, liczbą rozegranych gier, liczbą zawodników, czasem trwania i ograniczeniami technicznymi, poważnie zmienia wymagania fizyczne i techniczne związane z grami kondycyjnymi.
W treningu piłkarskim stosujemy 3 główne kategorie gier kondycyjnych:
gry duże 11v11 / 8v8 (extensive endurance training)
gry średnie 7v7 / 5v5 (intensive endurance training)
gry małe 4v4 / 3v3 (extensive interwal training)
Dodatkowo jako ważny element gry, jako gry kondycyjne możemy klasyfikować:
pojedynki 1v1
pojedynki 2v2
pojedynki w przewadze 3v2 / 2v1
W pierwszych dwóch tygodniach modelu periodyzacji stosowane są gry kondycyjne 11v11/8v8. Tego typu gry mają zazwyczaj większą objętość i stosunkowo niską intensywność. Następnie w tygodniach 3 i 4 następuje przejście do gier kondycyjnych piłkarskich 7v7/5v5. Mniejsza liczba graczy w drużynie, skutkuje większą liczbą akcji piłkarskich w krótszym okresie czasu. Dlatego intensywność wzrośnie, a objętość musi zostać zmniejszona. Wreszcie, w ostatnich dwóch tygodniach (5 i 6) modelu, używane są gry kondycyjne piłkarskie 4v4/3v3. W tych grach gracze muszą wykonać tak ekstremalnie dużą liczbę akcji na minutę, że mogą je rozgrywać tylko przez bardzo krótki czas. Krótko mówiąc, sekwencja gier kondycyjnych w modelu periodyzacji jest wyraźnie oparta na zasadzie od objętości do intensywności.
Wymiary boisk
Rozmiar boiska zastosowany w grze determinuje w dużym stopniu intensywność gry, a zatem ostateczny efekt treningu kondycyjnego. Opracowano wytyczne co do rozmiaru boiska w zależności od liczby zawodników biorących udział w grze. Gra 11v11 rozgrywana jest na wymiarach 100x60 metrów. Jeśli podzielimy ten rozmiar boiska przez 10 zawodników w polu na drużynę, otrzymamy 10x6 metrów przestrzeni na zawodnika w polu. Dla każdej gry treningowej, mnożymy liczbę zawodników w polu na drużynę przez 10 x 6 metrów. W grze 5v5 w polu jest 4 zawodników na drużynę, dlatego rozmiar boiska będzie wynosił 40x24 metry - (4x10m=40m) x (4x6m=24m).
Oczywiście, te wymiary należy traktować jedynie, jako wytyczną, którą w zależności od celów treningowych, możemy dostosowywać pod swoje potrzeby.
Periodyzacja i progresja gier kondycyjnych
Biegi Recovery Runs (MAS)
Uzupełnieniem treningu kondycyjnego były tzw. Recovery Runs. Nie wdając się w szczegóły, standardowo używam takich form biegów w postaci biegu na dystansie ok.70 metrów (dystans między polami karnymi). Prędkość biegu wyznacza czas przebiegnięcia dystansu (15s - 16,5 km/h, 12s - 20km/h, 10s - 25 km/h), a intensywność czas przerw między biegami (15s, 10s). W wymiarze taktycznym recovery oznacza „powrót” do pozycji obronnej (odbudowa) w fazie przejściowej. Jeśli przeciwnik przebije się przez pressing lub kontrpressing twojego zespołu, zawodnicy muszą odbudować ustawienie w strukturze obronnej najszybciej jak to możliwe, aby chronić swoją bramkę. Powrót jest niezbędny, a często odbudowę zawodnik musi wykonać sprintem lub biegiem z dużą intensywnością (HSR - bieg z prędkością ponad 5,5 m/s (19,8 km/h).) Dodatkowo zawodnik chwilę po takiej akcji musi być gotów do skoku pressingowego lub kontrataku i wykonania 60-70 metrowego biegu z dużą prędkością, w kierunku pola karnego rywala. Po takiej akcji ponownie może dojść do straty, a więc szybkiego powrotu pod swoje pole karne. To bardzo dobrze obrazuje intensywność gry współczesnej piłki nożnej. Jej szybkość wymaga od zawodników ciągłego dostosowywania się do warunków gry i dominacji faz przejściowych. To wymusza na treningu, dostosowywanie graczy do takich obciążeń a biegi Recovery Runs (MAS) idealnie odwzorowują te drogi metaboliczne. Dlatego są bardzo dobrym uzupełnieniem treningu wytrzymałości specjalnej zawodnika i zdolności do powtarzania biegów o wysokiej intensywności z szybką regeneracją między akcjami.
Piłkarskie Sprinty
Zawodowi piłkarze mają mniej czasu na wykonanie tej samej akcji w porównaniu do zawodników amatorów, ponieważ mają mniej miejsca. Na wyższym poziomie, zawodnicy potrzebują wykonywać akcje na większej szybkości, a więc akcja musi być wykonywana bardziej eksplozywnie. Pojęcie Maksymalnie Eksplozywnej Akcji jest definiowane jako jedna z cech sprawności fizycznej piłkarza. Maksymalnie Eksplozywne Akcje nie są jedynie kwestią sprawności systemów energetycznych, trenowanych w grach kondycyjnych. Aparat ruchu piłkarza (mięśnie, ścięgna, więzadła, stawy) również jest poddawany poważnym przeciążeniom w czasie eksplozywnej pracy piłkarza. Aby przeciwdziałać ogromnym siłom działającym na ciało, zawodnik musi przygotować się do tych obciążeń i się ich "nauczyć", żeby lepiej je tolerować w czasie meczu.
Eksplozywne ćwiczenia przygotowawcze (EPE)
W pierwszych tygodniach okresu przygotowawczego, nie powinniśmy od razu planować piłkarskich sprintów z minimalnym i maksymalnym wypoczynkiem, ponieważ ryzyko kontuzji jest zbyt wysokie. Konieczne jest stopniowe przygotowanie zawodników do maksymalnych obciążeń w treningu szybkości. Idealnym etapem przygotowawczym jest stosowanie Eksplozywnych Ćwiczeń Przygotowawczych (EPE), które pozwalają na stopniowe przygotowanie zawodników do przyspieszeń, hamowań i tolerancji na kwas mlekowy. W biegach możemy dodatkowo wyznaczać dystans hamowania oraz dystans na przyspieszenie (2-10 m), co pomoże stopniowo adaptować zawodników do obciążeń związanych z hamowaniem i przyspieszaniem.
Sprinty piłkarskie z maksymalnym odpoczynkiem - 48 godzin
Celem metody treningowej Start and Acceleration Speed - stosowanej w treningu piłkarskim Sprinty piłkarskie z maksymalnym odpoczynkiem adaptują zawodników do "pożyczania" większej ilości ATP z układu fosfagenowego. Zgodnie z nauką o treningu, organizm potrzebuje łącznie 48 godzin, aby najpierw naprawić tego typu uszkodzenia, a także stać się nieco silniejszym (superkompensacja). Jako trener muszę uwzględnić czas superkompensacji podczas planowania sesji treningowych, przygotowując się do następnego meczu. Nie powinniśmy przeciążać swoich zawodników w ten sposób w ciągu 48 godzin (dwóch dni) przed meczem. Jeśli sesja treningowa odbędzie się w ciągu 48 godzin przed grą, istnieje ryzyko, że jeden lub więcej zawodników rozpocznie mecz bez wystarczającej regeneracji. Oznacza to obniżoną wydajność podczas samej gry, a także zwiększone ryzyko kontuzji.
Musimy również przestrzegać czasu superkompensacji wynoszącego 48 godzin, jeśli chcemy trenować eksplozywne akcje kilka razy w ciągu jednego tygodnia. Między tymi dwoma bodźcami treningowymi musi upłynąć co najmniej 48 godzin, aby umożliwić ciału całkowite naprawienie uszkodzeń, zanim zostanie ono ponownie poddane temu samemu rodzajowi obrażeń. Nie oznacza to jednak, że w międzyczasie nie można nic zrobić. Podczas naprawy jednego procesu fizjologicznego nie ma problemu z „uszkodzeniem innego procesu fizjologicznego”. W przeciwnym razie trener mógłby nic nie robić przez dwa dni po treningu z eksplozywną pracą.
Sprinty piłkarskie z minimalnym odpoczynkiem – 72 godziny
Stosując metodę treningową Repeated Short Sprinting zastosowaną w treningu piłkarskim z użyciem sprintów piłkarskich z minimalnym odpoczynkiem, próbujemy rozszerzyć układ fosfagenowy swoich zawodników. Czas superkompensacji dla tej metody treningowej okazuje się być dłuższy niż dla metody Start and Acceleration Speed. Ma to związek z faktem, że w sprintach z minimalnym wypoczynkiem uszkodzenia są tworzone nie tylko przez sprint, ale także przez kwas mlekowy. Akumulacja kwasu mlekowego powoduje dodatkowe uszkodzenia. Zgodnie z nauką o treningu, organizm potrzebuje łącznie 72 godzin, aby naprawić tego typu uszkodzenia, a następnie stać się nieco silniejszym. Muszę wziąć pod uwagę czas superkompensacji w okresie poprzedzającym mecz. Trening cechy Utrzymania Maksymalnych Akcji Eksplozywnych można zaplanować najpóźniej na 72 godziny (trzy dni) przed meczem. Jeśli ta cecha sprawności piłkarskiej jest trenowana na przykład dwa dni przed meczem, istnieje ryzyko, że jeden lub więcej zawodników rozpocznie grę z uszkodzeniem ciała.
Jeśli chcemy trenować Utrzymanie Maksymalnie Eksplozywnych Akacji częściej niż raz w tygodniu, między tymi dwoma ćwiczeniami treningowymi musi upłynąć co najmniej 72 godziny, co pozwoli ciału najpierw naprawić wszystkie uszkodzenia. W tym okresie inne cechy można trenować w przeciążeniu bez żadnych problemów.
Ćwiczenia SAQ - Speed, Agility, Qiuckness
Ostatnim z elementów treningu kondycyjnego było stosowanie na dwa dni przed grą kontrolną form treningowych tzw. SAQ Drills - krótkich cwiczeń o charakterze rywalizacji, wymuszającej na zawodnikach szybkości działania, reakcji na bodziec i myślenia w kontekście bardzo dynamicznych i szybkich działań..
Trening SAQ (Speed, Agility, Quickness) to znana metoda wspierania sportowców w rozwijaniu ich umiejętności ruchowych i jest również powszechnie stosowana w treningu piłkarskim. Trening SAQ jest powszechnie stosowany przez sportowców uprawiających sporty wymagające szybkich zmian kierunku, takie jak piłka nożna. Został opracowany i wdrożony w ciągu ostatniej dekady przez wiele drużyn sportowych. Ta metoda treningowa została zaprojektowana w celu poprawy ruchu funkcjonalnego i koordynacji.
SAQ koncentruje się na poprawie trzech podstawowych atrybutów piłkarza. Szybkość (Speed) to szybkie poruszanie się w jednym kierunku, zwinność (Agility) to szybkie zmiany kierunku przy zachowaniu kontroli, a Quickness (nie ma polskiego tłumaczenia tego zwrotu, ale moglibyśmy przyjąć, że chodzi o szybkość reakcji) to zdolność do reagowania i szybkiego poruszania się w odpowiedzi na bodźce.
SZEGÓŁOWY PLAN PRE-SEASON
MIKROCYKL 1+2 (extensive endurance training)
Utrzymanie szybkiej regeneracji pomiędzy akcjami
Celem pierwszych dwóch mikrocykli była poprawa zdolności zawodników do utrzymania intensywności akcji piłkarskich tak często jak to konieczne. Pod koniec meczu zawodnik musi być w stanie wykonywać akcie, pomimo narastającego zmęczenia. Kluczem do rozwoju jest poprawa zdolności do szybkiej odbudowy po wykonanej akcji i rozpoczęcie następnej. Zawodnik musi utrzymywać szybką regenerację między akcjami, co jest ważną cechą sprawności piłkarskiej. Dodatkowo duże gry sprzyjają pracy makro taktycznej i ogólnym zasadom organizacji gry zespołu
gry duże 11v11 / 8v8
Idealnym narzędziem do poprawy tej cechy są duże gry, ponieważ dobrze odwzorowują sytuację gry w drugiej połowie meczu. Nawet w przypadku najlepszych drużyn, liczba akcji na minutę spada w trakcie gry. W dużych grach, dzięki większej przestrzeni, zawodnicy wykonują mniej akcji piłkarskich na minutę. Mają tez więcej czasu na regenerację między akcjami. Stosowanie gry w blokach po 10-15 minut z 2 minutową przerwą, pozwala na wystarczająco długą pracę zawodnika i poprawę systemu odbudowy między akcjami.
Zgodnie z zastosowanym modelem periodyzacji, w pierwszym tygodniu podczas sesji kondycyjnej, zawodnicy pracowali w dużych grach 11v11 / 8v8. Te same ćwiczenia kondycyjne są obecne w drugim tygodniu treningowym z progresją obciążeń.
"punkt zero" do progresji
Punkt zero rozumiemy jako poziom bazowy, do którego zawodnik jest w stanie utrzymać określoną intensywność. Po jego przekroczeniu zauważamy wyraźny spadek wykonywanych akcji na minutę. W odniesieniu do treningu wytrzymałościowego, krok 1 (2 x 10 minut) nie jest prawidłowym punktem zerowym dla większości drużyn.
Pytanie brzmi, jak określić punkt zerowy dla każdej drużyny na wszystkich poziomach gry? Za pierwszym razem, gdy stosujemy tę metodę, najlepszą rzeczą do zrobienia jest granie gier 11v11/8v8 w blokach po 10 minut z 2 minutami odpoczynku. Podczas grania kolejnych bloków po 10 minut trener musi rozpoznać moment, w którym zawodnicy zaczynają mieć trudności z utrzymaniem wielu akcji na minutę. To jest moment, aby zakończyć ćwiczenie. Na poziomie amatorskim jest to może po 4 minutach w trzeciej grze po 10 minut (24 minuty gry). W przypadku profesjonalnych piłkarzy ten moment nastąpi prawdopodobnie później, na przykład po 6 minutach w czwartej grze po 10 minut (36 minut gry). Biorąc pod uwagę całkowitą liczbę rozegranych minut, 24-minutowa gra w amatorskim zespole odpowiada krokowi 3 (2 x 12 minut). W przykładzie drużyny profesjonalnej, po 36 minutach gry, jej poziom odpowiada krokowi 8 (3 x 12 minut). Korzystając z tej ogólnej wskazówki, każdy trener na każdym poziomie jest w stanie określić punkt zerowy dla swojego zespołu. Następnie kontynuujemy systematyczne stosowanie przeciążenia, przechodząc za każdym razem do wyższego stopnia. W bardzo podobny sposób możemy wyznaczyć punkt zero dla gier średnich i małych.
eksplozywne ćwiczenia przygotowawcze (EPE)
W pierwszych 2 tygodniach okresu przygotowawczego stosowałem Eksplozywne Ćwiczenia Przygotowawcze, jako element adaptacji do obciążeń związanych z przyspieszaniem i hamowaniem.
punkt zero do progresji wyznaczyłem na 6x60m / 80% / 10": 60"' w pierwszym tygodniu, i progresowałem przez 8x40m /80% / 5": 40" do 7x50m /70% / 10": 50"' w drugim tygodniu.
Recovery Runs
Uzupełniająco
Mikrocykl 1 - pojemnościowy
objętość treningowa: 4jednostki treningowe + testy
W pierwszym tygodniu, który był mikrocyklem wprowadzającym do większych obciążeń, zaplanowałem 5 jednostek treningowych (3 jednostki treningowe na boisku, testy oraz gra wewnętrzna).
Celem pracy w pierwszym tygodniu było zweryfikowanie realizacji planów indywidualnych i wprowadzenie do wyższych obciążeń.
gry kontrolne: 1 wewnętrzna / 1 sparing
W sparingach bardzo ważne było kontrolowanie rozegranych minut na zawodnika. Zestawienie i zmiany planowałem tak, żeby po rozegraniu wszystkich gier kontrolnych, większość zawodników miała podobną ilość rozegranych minut. W pierwszym sparingu testowałem 5 zawodników. Od początku zależało mi na zgrywaniu formacji i wypracowywaniu automatyzmów pomiędzy pozycjami sąsiadującymi ze sobą na boisku.
gra wewnętrzna (2x35' 10'Rest) / 11v11 / system na system)
sparing nr 1 vs Pogoń Sokół Lubaczów (4 liga -mocny zespół / 2x45' / czas gry na zaw.: 45') przegrana 1:4 (0:2)
charakter mikrocyklu: ekstensywny (system tlenowy) 11v11 / 8v8
Pierwszy mikrocykl był poświęcony wprowadzeniu zawodników do wyższych obciążeń. Rozpoczęliśmy pracę kondycyjną w formie ekstensywnej (większa objętość, mniejsza intensywność) w systemie tlenowym, na bazie zbudowanej w okresie przejściowym. W modelu periodyzacji treningu kondycyjnego zaczęliśmy od dużych gier 11v11 / 8v8.
trening kondycyjny (wytrzymałość):
duże gry kondycyjne 11v11 / 8v8
dzień 1: gra 8v8 na boisku o wymiarach 70x40m. Poziom wyjściowy do periodyzacji obciążeń (punkt zero) wyznaczyłem na grę 2x 10' z 2' przerwą.
dzień 2: gra wewnętrzna 11v11 na pełnym boisku, w wymiarze 2x35 z 5'przerwą
dzień 4: gra 8v8 na skróconym boisku 70x60 m z akcentem na fazę budowania (przełamanie pierwszej linii pressingu), w wymiarze 2x10' z 2' przerwy
Recovery Runs (MAS)
dzień 4: uzupełnienie 15''x15'' na dystansie 75 m x 10 serii
akcent szybkości:
eksplozywne ćwiczenia przygotowawcze (EPE)
dzień 1 : 6x60m, 80% szybkości - 21,5 km/h (10'':60")
dzień 2: 6x60m / 80% / 10": 60"'
trening siłowy:
siła Kończyny Górne (KG)
dzień 4: hipertrofia (1 trening) - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 8-9, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
wymiar taktyczny:
organizacja gry bez piłki - obrona niska 5-4-1
budowanie gry (współpraca obrońców) + progresja do bazy 1
rozegranie w bocznym sektorze + finalizacja
skok pressingowy z niskiej - zasady
testy:
dzień 1: CMJ, Speed, YO-YO/wydolność, waga, siła
kontrola i zarządzanie obciążeniami:
Do obciążeń wewnętrznych (subiektywnych) wykorzystałem standardową procedurę wykorzystywana w profesjonalnym sporcie - Session RPE, czyli pomiar obciążenia zawodnika na jednostce treningowej na bazie jego subiektywnej oceny zmęczenia (RPE) pomnożonej przez długość trwania sesji w minutach. Przy systematycznym rejestrowaniu i wprowadzaniu danych do arkusza Excel możemy w czytelny i przydatny sposób monitorować obciążenia. Przy jednoczesnym kontrolowaniu regeneracji (ankiety regeneracji codzienne), obserwacji i rozmowy z zawodnikiem, jesteśmy w stanie wyciągać skuteczne wnioski.
Uzyskane dane obrazują nam sumę obciążeń w poszczególnych dniach mikrocyklu, oraz nakładające się obciążenie (Rolling Load) dla każdego zawodnika indywidualnie oraz średniej dla drużyny (bez bramkarzy).
Dzięki tym samy danym miałem informację dotyczącą tygodniowych obciążeń, średniej RPE, czy współczynnik A:CWR (Acute: Chronic Workload Ratio) czyli współczynnik ostrego obciążenia pracą. Ostre obciążenie pracą (acute workload) to zazwyczaj praca, którą zawodnik wykonał w ciągu tygodnia (7 dni). Ta wartość zawiera informacje o obciążeniu treningowym w ciągu tygodnia i jest określana jako aspekt zmęczenia.
Przewlekłe obciążenie pracą (chronic workload) jest średnią miarą obciążenia w okresie 4 tygodniowym (28 dni). Ta wartość jest ważna, ponieważ daje nam wyraźne dane dotyczące tego, jaką pracę wykonał zawodnik w dłuższym okresie. Dlatego powszechnie uważa się, że jest to wskaźnik "sprawności" sportowca.
Kiedy ACWR mieści się od 0,8 do1,3 (ostre obciążenie treningowe jest w przybliżeniu równe obciążeniu przewlekłemu), to ryzyko urazu jest stosunkowo niskie. Jednak gdy ACWR wynosił powyżej 1,5 (ostre obciążenie jest znacznie większe niż obciążenie przewlekłe), ryzyko urazu wzrasta. Dane w pierwszych 3 tygodniach są bezużyteczne, bo potrzebujemy danych z ostatnich 28 dni, żeby wykres zobrazował nam ACWR każdego zawodnika. Jeśli zawodnik wypada z powodu urazu lub choroby kilka jednostek treningowych, to też jego dane są zaburzone.
Mikrocykl 2 - pojemnościowy
objętość treningowa: 6jednostek treningowych (2 x podwójne treningi)
Drugi mikrocykl to już wyraźny wzrost objętości. Zaplanowałem 6 jednostek treningowych, z czego we wtorek i czwartek odbyliśmy dwie jednostki treningowe (w tym wstawka siły przed wyjściem na boisko).
gry kontrolne: 1 sparing
W drugiej grze kontrolnej mieliśmy okazję popracować nad atakiem pozycyjnym i budowaniem wysokim, co dobrze korelowało z założeniami taktycznymi realizowanymi w treningu. Karpaty w tym meczu chciały się skoncentrować na obronie niskiej wiec mieliśmy więcej czasu i miejsca w początkowej fazie budowania ataku. Czas gry na zawodnika od 45-90 minut.
sparing nr 2 vs Karpaty Krosno (3 liga / 2x45' / czas gry na zaw.: 45-90') - przegrana 1:2 (1:2)
charakter mikrocyklu: ekstensywny (system tlenowy) 11v11 / 8v8
W dalszym ciągu budowaliśmy bazę wydolności tlenowej i wprowadzenie do większej intensywności i wyższych obciążeń w następnych mikrocyklach. Kontynuowaliśmy pracę kondycyjną w formie ekstensywnej (większa objętość, mniejsza intensywność) w systemie tlenowym. W modelu periodyzacji treningu kondycyjnego kontynuowaliśmy trening kondycyjny w dużych grach 11v11 / 8v8.
trening kondycyjny (wytrzymałość):
gry kondycyjne 11v11 / 8v8
dzień 3: gra taktyczna 11v11 na boisku o wymiarach 60x60m z wyznaczonymi strefami (strefa 1 - BR+3v3, strefa 2 - 4v4 i strefa 3 - strefa finalizacji - 3v2). Czas gry 3x 10' z 2' przerwą.
dzień 4: gra7v7 na boisku o wymiarach 50x60 m z akcentem na grę pod pressingiem (wyjście spod pressingu pressingu), w wymiarze 2x8' z 2' przerwy (ograniczenie liczby kontaktów)
1v1 - 2v2 - pole karne
Recovery Runs (MAS)
dzień 3: uzupełnienie 15''x10'' na dystansie 75 m x 10 serii
akcent szybkości:
eksplozywne ćwiczenia przygotowawcze (EPE)
dzień 2 : 8x40m, 80% szybkości - 25 km/h (7'':40")
dzień 4: 7x50m / 70% / 10": 50"' - 18 km/h
akcent szybkości
wcięcie za linię obrony z finalizacją (po treningu siłowym) otwarta piłka -szerokość do wcięcia
trening siłowy:
siła funkcjonalna / maksymalna
dzień 2: KD - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 6-8, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
dzień 4: KG - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 6-8, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
wymiar taktyczny:
organizacja gry przy piłce - budowanie gry - boczny sektor
budowanie gry niskie (współpraca 2/3 z ŚO) + progresja do bazy 1
budowanie gry wysokie vs obrona niska
rozegranie w bocznym sektorze + finalizacja
skok pressingowy z niskiej - zasady
obrona pola karnego
reakcja po stracie w budowaniu wysokim
pressing przy otwarciu - zasady
SFG - rzut rożny obrona/atak
kontrola i zarządzanie obciążeniami:
MIKROCYKL 3+4 (intensive endurance training)
Utrzymanie wielu akcji na minutę
W kolejnych dwóch mikrocyklach (3 i 4) korzystałem z metody intensywnego treningu wytrzymałości, która pozwala zawodnikom na poprawę zdolności do utrzymania wielu akcji piłkarskich na minutę.
gry średnie 7v7 / 5v5
W grach 7v7/5v5 gracze wykonują więcej akcji niż w grach 11v11/8v8. Dlatego w ramach metody trenin-gowej Intensive Endurance Training czas trwania trwania 4 do 6 gier 7v7/5v5 wynosi 4-8 minut. Jest to znacznie krócej niż 10-15 minut w grach 11v11/8v8. Ponownie, okres odpoczynku pomiędzy nimi wynosi 2 minuty.
W przypadku metody treningowej Intensive Endurance Training stosuje się takie samo stopniowe zwiększanie intensywności jak w przypadku Extensive Endurance Training. Najniższe obciążenie treningowe (krok 1) to 4 gry po 4 minuty z 2-minutową przerwą między grami. Ponownie, opierając się na prawie wytrzymałości – najpierw wydłuża się czas trwania gier, zanim zwiększy się ich liczbę.
"punkt zero" do progresji
Przy określaniu punktu zerowego dla Intensywnego Treningu Wytrzymałościowego stosuje się tę samą zasadę, co w przypadku intensywnego treningu wytrzymałościowego. Jedyną różnicą jest to, że teraz gry 7v7/5v5 są rozgrywane w blokach 4-minutowych z 2-minutową przerwą pomiędzy nimi. Ponownie, pomiar punktu zerowego trwa do momentu, w którym trener zauważy, że gracze mają trudności z utrzymaniem wielu akcji na minutę.
piłkarskie sprinty z niepełnym wypoczynkiem
W 3 i 4 mikrocyklu okresu przygotowawczego zawodnicy wykonywali piłkarskie sprinty z minimalnym wypoczynkiem.
punkt zero do progresji: 2 serie x 6 sprintów x 15 metrów (rest 10") w pierwszym tygodniu, a w 3 tygodniu wykonaliśmy sprinty z oporem 15 kg w formie: 6 sprintów x 15 m z oporem + 15 m bez oporu (rest 10")
Recovery Runs
Uzupełniająco
Mikrocykl 3 (mieszany)
objętość treningowa: 5jednostek treningowych (1 x podwójne treningi)
W trzecim mikrocyklu zaplanowałem 5 jednostek treningowych. We wtorek odbyliśmy dwie jednostki treningowe (w tym wstawka siły przed wyjściem na boisko).
gry kontrolne: 1 sparing + sparing rezerw
W trzeciej grze kontrolnej mieliśmy okazję popracować nad atakiem pozycyjnym i budowaniem wysokim, co dobrze korelowało z założeniami taktycznymi realizowanymi w treningu. Unia Tarnów w tym meczu budowała grę na dwie "6" co sprawiało, że musieliśmy odpowiednio reagować w obronie niskiej ukierunkowując grę w boczne sektory i wykorzystywać strukturę do skoku pressingowego, nad czym pracowaliśmy w tygodniu. Tego samego dnia drużyna rezerw również rozgrywała swój sparing, w którym wystąpiła cześć kadry 1 zespołu. Czas gry na zawodnika od 45-90 minut.
sparing nr 3 vs Unia Tarnów (3 liga / 2x45' / czas gry na zaw.: 90') - wygrana 4:1 (1:1)
charakter mikrocyklu: mieszany (system glikolityczny) 7v7/5v5
Rozpoczęliśmy prace w systemie glikolitycznym z wykorzystaniem gier kondycyjnych średnich. Punkt zero 6x3' /3' rest.
trening kondycyjny (wytrzymałość):
gry kondycyjne 7v7/5v5
dzień 2: gra 6v6 na boisku o wymiarach 40x50m
kontra 0v1 do 3v3
Recovery Runs (MAS)
dzień 3: uzupełnienie 2x10 x 15": 10" 2" rest + 10 x 12": 10"(po grach)
akcent szybkości:
piłkarskie sprinty z niepełnym wypoczynkiem
dzień 4 : 2 x 6 x 15m / 10" rest
akcent szybkości
wcięcie za linię obrony z finalizacją (po treningu siłowym) otwarta piłka -szerokość do wcięcia
trening siłowy:
siła funkcjonalna / maksymalna
dzień 2: KD - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 5-6, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
dzień 4: KG - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 5-6, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
wymiar taktyczny:
organizacja gry przy piłce - budowanie gry sektor środkowy
ciąg logiczny dla pozycji 8/10 + współpraca w progresji piłki z obrony
budowanie gry wysokie
rozegranie w bocznym sektorze + finalizacja
skok pressingowy z niskiej - zasady
reakcja po stracie w budowaniu wysokim
press przy otwarciu - zasady
SFG - rzut rożny/wolny obrona/atak
kontrola i zarządzanie obciążeniami:
Mikrocykl 4 (mieszany)
objętość treningowa: 5jednostek treningowych (1 x podwójne treningi)
W czwartym mikrocyklu zaplanowałem 5 jednostek treningowych. We wtorek odbyliśmy dwie jednostki treningowe (w tym wstawka siły KD na boisku- biegi i marsze z oporem sztywnym + Plyo).
gry kontrolne: 1 sparing
Czwartą grę kontrolną z Wisłoką Dębica zagraliśmy w nietypowym wymiarze czasowym (4 x 30 min) z uwagi na odwołanie drugiego sparingu, który miał być rozgrywany tego dnia. Z uwagi na problemy ze znalezieniem innej drużyny, ustaliliśmy z Wisłoką taką formę rozgrywania naszej gry. Zależało mi na tym, żeby wszyscy zawodnicy rozegrali zaplanowana liczbę minut. Sam mecz rozgrywany był w trudnych warunkach atmosferycznych. Mocno wiejący wiatr utrudniał grę i zmieniał mocno tor lotu piłki przy długich podaniach czy wybiciach.
sparing nr 4 vs Wisłoka Dębica (3 liga / 4x30' / czas gry na zaw.: 60-90') - przegrana 3:4 (2:1)
charakter mikrocyklu: mieszany (system glikolityczny) 7v7/5v5
Kontynuacja pracy w systemie glikolitycznym z wykorzystaniem gier kondycyjnych średnich 7v7.
trening kondycyjny (wytrzymałość):
gry kondycyjne 7v7/5v5
dzień 2: gra 7v7 na boisku o wymiarach 40x50m - 8x2,5' / 2,5' rest
kontra 0v1 do 3v3
Recovery Runs (MAS)
dzień 3: uzupełnienie 2x10 x 12": 15" 2' rest
akcent szybkości:
sprinty z oporem z niepełnym wypoczynkiem
dzień 4 : 6 x 15m (opór +5kg) + 15 m )bez oporu (10-20" rest)
akcent szybkości
wcięcie za linię obrony z finalizacją (po treningu siłowym) otwarta piłka -szerokość do wcięcia
trening siłowy:
siła funkcjonalna
dzień 2: KD - ćwiczenia lokomocyjne z oporem sztywnym + opór partnera + plyo liniowo / do boku
dzień 4: KG - podstawowe wzorce ruchowe, z oporem partnera na boisku + stabilizacja
wymiar taktyczny:
organizacja gry przy piłce - budowanie gry sektor boczny (współpraca 8/10, 2/3, 7/11)
rozegranie w bocznym sektorze + finalizacja
finalizacja dośrodkowań
presin - trójkąt pressingowy (asekuracja)
skok pressingowy - zasady
press przy otwarciu - zasady
SFG - rzut rożny/wolny obrona/atak
kontrola i zarządzanie obciążeniami:
MIKROCYKL 5+6 (ekstensive interval training)
Więcej akcji na minutę
Ostatnie dwa mikrocykle (5 i 6) okresu przygotowawczego to praca z dominacją sysemu fosfagenowego z wykorzystaniem metody ektensywnego treningu interwałowego w treningu kondycyjnym. Celem był wzrost zdolności zawodników do dużej intensywności działań na minutę, w czym pomagały nam małe gry kondycyjne.
Na wyższym poziomie gry zawodnicy wykonują więcej akcji piłkarskich w ataku i obronie, z krótszymi interwałami. Podają, odbierają, tworzą przestrzeń i naciskają częściej. Z tego powodu zdolność wykonania większej liczby akcji na minutę jest wyraźnie jednym z filarów wysokiej wydajności piłkarskiej. Intensywność wykonywanej pracy jest bardzo wysoka, jednak objętość malej, co zmniejsza całkowite obciążenie pracą zawodnika. Wysiłki są krótsze, wykonywane na pełnej szybkości, jednak skoncentrowane na szybkiej i pełnej odbudowie pomiędzy akcjami.
gry małe 4v4 / 3v3
Najbardziej odpowiednią metodą treningową w celu zwiększenia liczby akcji na minutę jest ekstensywny trening interwałowy. Tę metodę treningową można skutecznie stosować w grach 4v4/3v3. Takie krótkie gry nie powinny trwać zbyt długo. Podczas gry 4v4/3v3 zawodnik wykonuje dużą liczbę eksplozywnych akcji piłkarskich, zużywając dużo ATP ze swojego układu fosfagenowego. W rezultacie ten stosunkowo mały "zbiornik paliwa" zostanie szybko wyczerpany, a zawodnik będzie musiał zmierzyć się z nagromadzeniem kwasu mlekowego.
Celem gier 4v4/3v3 jest przeciążenie graczy pod względem większej liczby akcji na minutę. Z perspektywy sprawności piłkarskiej oznacza to Szybszą Regenerację między akcjami. Dlatego metoda treningu Trening interwałowy powinien być przede wszystkim zintensyfikowany poprzez skrócenie okresów odpoczynku między grami.
"punkt zero" do progresji
Określenie punktu zero dla tej metody treningowej jest nieco skomplikowane, ponieważ odgrywają tu rolę trzy czynniki: czas trwania gier, liczba gier i odpoczynek pomiędzy grami. Dlatego trener musi przed określeniem punktu zero, dokonać wyboru co do okresu odpoczynku pomiędzy grami 4v4/3v3. Ponieważ okres odpoczynku pomiędzy grami wynosi 1-3 minuty, bezpiecznie jest rozpocząć sesję od 2 minut odpoczynku, ponieważ jest to połowa drogi. Jednak dla niektórych zespołów ten punkt zerowy może być zbyt trudny lub zbyt łatwy. Dlatego trener może dostroić się podczas pomiaru punktu zerowego na podstawie własnych obserwacji.
piłkarskie sprinty z pełnym wypoczynkiem
W 5 i 6 mikrocyklu okresu przygotowawczego, maksymalnie eksplozywne akcje piłkarskie są trenowane za pomocą metody piłkarskich sprintów z maksymalnym (pełnym) wypoczynkiem. Na przykład po podaniu piłki dochodzi do pojedynku sprinterskiego między dwoma zawodnikami. Ponieważ sprint występuje w sytuacji piłkarskiej, podczas sprintu zawodnicy skupiają się na przeciwniku. piłce, bramce, bramkarzu itp. Badania, wykazały, że zawodnicy w takiej sytuacji piłkarskiej osiągają wyższe wyniki sprintu niż wtedy, gdy muszą wykonywać izolowane sprinty między pachołkami A i B. Jest to kluczowa informacja, jeśli chodzi o trening Maximum Explosive Action. Dzieje się tak, ponieważ piłkarze muszą wykonywać piłkarskie sprinty z 100% eksplozywnością, jeśli ich limity mają być przeciążone i następnie rozszerzone. Maksymalny odpoczynek pomiędzy piłkarskimi sprintami gwarantuje, że każde kolejne powtórzenie zostanie wykonane na 100%.
punkt zero do progresji: 6 powtórzeń x 5m (30" rest) 4x15m (45" rest) 2x25m (60" rest) w 5 tygodniu tygodniu, a w 6 tygodniu wykonaliśmy progresję 7x5m (30" rest) 5x15m (45" rest) 2x25m (60" rest).
Recovery Runs
tylko we fragmentach gry
Mikrocykl 5 (intensywny)
objętość treningowa: 4jednosteki treningowe
W 5 mikrocyklu wyraźnie zmniejszyliśmy objętość treningową zwiększając intensywność wykonywanej pracy.
gry kontrolne: 1 sparing + sparing rezerw
W czwartej grze kontrolnej, zmierzyliśmy się z mocnym rywalem, walczącą o awans Siarkę Tarnobrzeg. Zaplanowałem występ po 90 minut na każdego zawodnika, rozłożone w 2 meczach. głównym założeniem taktycznym, było wyjście spod pressingu przy budowaniu niskim i otwarciu gry, skok pressingowy z obrony niskiej i doskonalenie współpracy w wysokim pressingu.
sparing nr 5 vs Siarka Tarnobrzeg (3 liga / 2x45' / czas gry na zaw.: 90') - przegrana 1:3 (0:1)
charakter mikrocyklu: intensywny (system fosfagenowy) 4v4 / 3v3
Rozpoczęliśmy prace w systemie fosfagenowym z wykorzystaniem gier kondycyjnych małych. Punkt zero 6x1,5' /2' rest.
trening kondycyjny (wytrzymałość):
gry kondycyjne 4v4 / 3v3
dzień 2: gra 4v4 na boisku o wymiarach 40x40m
pojedynki 1v1, 2v2, 4v4 na dystansie 35m
akcent szybkości:
piłkarskie sprinty z pełnym wypoczynkiem
dzień 2 : 6x5m/ 30" rest, 4x15m / 45" rest, 2x25m /60" rest
trening siłowy:
siła funkcjonalna / eksplozywna
dzień 2: KD - globalne zworce siły dla ruchu kończyn dolnych (metoda kontrastowa na boisku)
dzień 4: KG - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 5-6, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
wymiar taktyczny:
organizacja gry przy piłce - budowanie niskie (3+2)
ciąg logiczny dla pozycji 8/10 + współpraca w progresji piłki z obrony
rozegranie w bocznym sektorze + finalizacja
obrona niska 5-4-1 zastady
skok pressingowy z niskiej - zasady
reakcja po stracie
kontratak
press przy otwarciu - zasady
SFG - rzut rożny/wolny obrona/atak
kontrola i zarządzanie obciążeniami:
Mikrocykl 6 (intensywny)
objętość treningowa: 3 jednostki treningowe
W 6 mikrocyklu mieliśmy najniższą objętość obciążeń ze wszystkich 6 tygodni, a wyraźnie zwiększały je dwie gry kontrolne (środa - sobota).
gry kontrolne: 2 sparingi
Pierwszy sparing z rezerwami Resovii rozgrywaliśmy w środę w ramach treningu kondycyjnego w dużych grach. Każdy zawodnik rozegrał minimum 45'. W drugiej grze kontrolnej (sobota) naszym rywalem był 3 ligowy Sokół Sieniawa. Mecz ten rozegraliśmy w systemie 4x30 minut.
sparing nr 6 vs Resovia II Rzeszów (4 liga / 2x45' / czas gry na zaw.: 45') - wygrana 1:3 (1:1)
sparing nr 7 vs Sokół Sieniawa (3 liga / 4x30' / czas gry na zaw.: 60-90') - przegrana 3:5 (2:3)
charakter mikrocyklu: intensywny (system fosfagenowy) 4v4 / 3v3
Kontynuowaliśmy prace w systemie fosfagenowym z wykorzystaniem gier kondycyjnych małych. Obciążenia 6x1' /1,5' rest.
trening kondycyjny (wytrzymałość):
gry kondycyjne 4v4 / 3v3
dzień 2: gra 4v4 na boisku o wymiarach 40x40m - 6x1' /1,5' rest.
pojedynki 0v1 do 3v3 (fazy przejściowe)
akcent szybkości:
piłkarskie sprinty z pełnym wypoczynkiem
dzień 2 : 7x5m/ 30" rest, 5x15m / 45" rest, 2x25m /60" rest
trening siłowy:
siła funkcjonalna / eksplozywna
dzień 2: KD - globalne zworce siły dla ruchu kończyn dolnych (metoda kontrastowa na boisku)
dzień 4: KG - podstawowe wzorce ruchowe, zakres powtórzeń 5-6, 3 serie w formie obwodowej + stabilizacja tułowia
wymiar taktyczny:
organizacja gry przy piłce - budowanie wysokie + balans
strefa asyst, atak (obłożenie) pola karnego + finalizacja
wczesne dośrodkowania
pressing wysoki - zasady
reakcja po stracie
kontratak
press przy otwarciu - zasady
SFG - rzut rożny/wolny obrona/atak
kontrola i zarządzanie obciążeniami:
BEZPOŚREDNIE PRZYGOTOWANIE STARTOWE
MIKROCYKL 7+1 IN-SEASON (ekstensive endurance training)
Utrzymanie szybkiej regeneracji pomiędzy akcjami
Ostatnie dwa mikrocykle przed pierwszym meczem rundy wiosennej, nazwałem Bezpośredni Przygotowaniem Startowym. Oznacza to, że struktura ostatniego mikrocyklu jest zbliżona do struktury mikrocyklu startowego, a ostatni sparing jest traktowany, jak mecz ligowy.
W periodyzacji treningu kondycyjnego wracamy do dużych gier i pracujemy w systemie tlenowym. W pierwszym tygodniu robiliśmy grę 8v8 w wymiarze 3x12' z 2'rest. W mikrocyklu startowym w treningu kondycyjnym przeszliśmy do gier średnich 6v6 w wymiarze 5x6' z 2' przerwą.
Niestety pierwotny plan na mikrocykl 7 nie został zrealizowany w wyniku pobicia jednego z moich zawodników, co odbiło się na morale całej drużyny. We wtorek zaplanowane były testy kontrolne, jednak z uwagi na sytuację zrezygnowałem z nich.
W mikrocyklu 7, z uwagi na wypadnięcie nam kluczowego zawodnika w formacji ofensywnej, oraz po analizie gry pierwszego rywala w lidze zmieniliśmy ustawienie na 3-5-2 w fazie budowania, co wymusiło konieczność większego skupienia się na zasadach w tym ustawieniu.
W ostatnim sparingu, nie było założenia ilości minut na zawodnik, kadra meczowa, zmiany i długość gry zależała już od przebiegu meczu.
sparing nr 8 vs JKS Jarosław (4 liga / 2x45' / czas gry na zaw.: meczowo) - wygrana 3:0 (1:0)
Po ostatniej grze kontrolnej, zawodnicy dostali 3 dni wolnego, na regenerację fizyczną i psychiczną. Z uwagi na to, że 1 mecz graliśmy w niedzielę wieczorem, w tygodniu przed meczem zaplanowałem 5 jednostek treningowych dzięki czemu mogliśmy pracować w komforcie czasu i standardowej strukturze mikrocyklu, co też miało odbicie w odpowiednim rozłożeniu obciążeń treningowych w poszczególnych dniach.
Obserwując współczynnik ACWR możemy wyciągnąć dwa wnioski. Po pierwsze wszyscy zawodnicy mieścili się w "sweet point" w którym ryzyko urazów jest najmniejsze. W okresie przygotowawczym mieliśmy jedynie urazy kostno stawowe głównie mechaniczne (złamanie śródręcza, złamanie paliczka, uszkodzenie twarz-oczaszki - pobicie, uszkodzenie twarzo-czaszki - złamanie nosa). Z drugiej strony byliśmy na dolnej granicy obciążeń i widać, że obciążenia w ostatnich tygodniach okresu przygotowawczego, mogły być wyższe. Zawodnicy byli by nadal bezpieczni od przeciążeń, jednocześnie poprawiając swoje osiągi na boisku.
pomiar obciążeń wewnętrznych pozwala również zaobserwować rozłożenie obciążeń w dłuższym okresie czasu. Ostatni mikrocykl okresu przygotowawczego (7) charakteryzował się najmniejszą sumą obciążeń. Od mikrocyklu 5 obserwujemy stopniowy i łagodny zjazd objętości treningu i obciążenia pracą. W tygodniu przed meczem ligowym obserwujemy wyraźny liniowy wzrost objętości.
PODSUMOWANIE I WNIOSKI
Łącznie okres przygotowawczy trwał 49 dni. W tym czasie zespół odbył 30 jednostek treningowych. Rozegrał 8 gier kontrolnych (3 zwycięstwa, 5 przegranych, bramki 19:20 - 8:10 w pierwszej połowie i 11:10 w drugiej połowie).
W okresie przygotowawczym testowałem 13 zawodników (4 dołączyło do zespołu). Mieliśmy najmłodszy zespół w rundzie wiosennej (średnia wieku poniżej 21 lat). Z naszego zespołu ostatecznie odeszło 5 zawodników, Szukałem dobrego zbalansowania kadry na pozycjach, podniesienie rywalizacji na pozycjach, oraz pomiędzy młodzieżowcami.
Patrząc na zestawienie minut rozegranych przez zawodników w grach kontrolnych (bez sparingów rezerw, w których też łapaliśmy minuty) możemy widzimy, że zawodnicy, którzy zagrali najwięcej w sparingach, również w meczach na wiosnę byli podstawowymi zawodnikami pierwszego składu.
Również zbiorcze zestawienie całkowitego obciążenia w cały okresie przygotowawczym pokazuje, że w przypadku większości zawodników, te wartości są na zbliżonym poziomie. Oczywiście głównym powodem zróżnicowania tych wyników są nieobecności na treningu, niedyspozycji zdrowotnej, urazu lub późnego dołączenia do drużyny. Zawodnicy z najwyższym zarejestrowanym obciążeniem wykazywali się też najwyższą dostępnością w treningu.
Pierwszym wnioskiem, który nasuwa mi się po analizie tego okresu są kwestie związane z organizacją gier kontrolnych. Miałem niemal nieograniczone możliwości rozgrywania podwójnych sparingów mecz po meczu. Zaplanowałem jednak główne sparingi, a zawodnicy rezerwowi musieli wybiegać minuty w sparingach drużyny rezerw. Wiązało się to z tym, że rywalizowali oni z dużo słabszymi od siebie przeciwnikami w porównaniu do tych, co grali w pierwszym sparingu. Dodatkowo, zdarzały się problemy kadrowe w rezerwach co zmuszało zawodników, do gry na nie swoich pozycjach oraz wykonywania nie modelowych działań. Przez to również dochodziło do sytuacji, w których rezerwom wypadał przeciwnik i zmuszeni byliśmy albo szukać na szybko kogoś do gry, albo grać niestandardowych wymiarów czasowych.
Pomimo korzystania z modelu periodyzacji treningu Verheijena, musiałem dostosować go do swoich warunków, sama struktura i zasada tego modelu pomogła mi ustrukturyzować trening i zoptymalizować obciążenia.
Wcześniej element szybkości trenowałem na dwa dni przed grą. W tym okresie przygotowawczym, nad szybkością pracowaliśmy w dniu kondycyjnym na pełnej świeżości i wypoczynku. Dodatkowo łączyliśmy tą pracę z oporem we wzorcach lokomocji dla siły eksplozywnej. W ten sposób elementy szybkości były podkreślane w mikrocyklu dwukrotnie: pierwszy raz na początku (szybkość maksymalna) oraz dwa dni przed meczem (zwinność, szybkość reakcji, szybkość decyzji, przyspieszenie).
Jeśli prześledzimy współczynnik ACWR od tygodnia 4 do mikrocyklu startowego, widzimy spadek stosunku obciążenia ostrego do przewlekłego, co sugeruje, że obciążenia mogły być nieco wyższe. Po raz kolejny dzięki podstawowym narzędziom do monitoringu obciążeń stosowanym w okresie przygotowawczym, uniknęliśmy urazów przeciążeniowych, dzięki czemu zawodnicy byli w pełnej dostępności i zdrowi do treningu.
_____________________________________
_________________________________________________________________________________________
Chcesz wiedzieć więcej o treningu sportowym i profesjonalnym przygotowaniu motorycznym?
Koniecznie zamów GOTOWEGO DO GRY - PIERWSZY W POLSCE PODRĘCZNIK PRZYGOTOWANIA MOTORYCZNEGO DLA TRENERÓW I ZAWODNIKÓW!
zamów na www.gotowydogry.pl/ksiazka
Comments